ภูเขาซูร ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของนครมักกะห์ มีความสูงประมาณ 728 เมตร ความกว้างจากทางด้านทิศเหนือสู่ทิศใต้ ประมาณ 4123 เมตร และความกว้างจากทิศตะวันออกสู่ทิศตะวันตก ประมาณ 4000 เมตร

           ท่านนบีมูฮัมมัด(ศ็อลฯ) ได้ฝันเห็นจุดหมายที่ท่านจะอพยพไปคือนครมาดีนะห์ ท่านจึงมีคำสั่งให้บรรดาสาวกของท่านอพยพไปยังนครมาดีนะห์ หลังจากนั้นได้ถูกอนุมัติให้แก่ท่านบีให้ทำการอพยพ ชาวมุชริกจึงได้รวมตัวกันเพื่อนขัดขวางไม่ให้ท่านนบีอพยพได้ ทุกฝ่ายตกลงกันว่าให้ทุกเผ่าส่งชายฉกรรจ์มาเผ่าละหนึ่งคน เฝ้ารอท่านนบีที่หน้าบ้านของท่าน หากท่านนบีออกมาให้ทุกคนตีท่านนบีจนกว่าจะเสียชีวิต

            ญิบรีลจึงได้มาหาท่านนบีเพื่อบอกถึงแผนการของคนเหล่านั้นให้ท่านนบีได้ทราบ ท่านนบีจึงใช้ให้ท่านอาลีมานอนบนที่นอนของท่าน แล้วท่ายจึงออกไปยังบ้านของท่านอบูบักร และบอกกับเขาว่าอัลเลาะห์ทรงอนุมัติให้ท่านทำการอพยพแล้ว ท่านอบูบักรจึงพูดกับท่านนบีว่า ฉันขออพยพไปเป็นเพื่อนท่าน

            หลังจากนั้นท่านนบีจึงกลับไปที่บ้านของท่านและในขณะที่ท่านจะออกมาอีกครั้งหนึ่ง พอดีได้มีชายฉกรรจ์ชาวมุชริกได้มาเฝ้ารอท่านอยู่ ท่านจึงได้หยิบฝุ่นดิน และโปรยไปบนหัวของคนเหล่านั้น คนพวกนั้นจึงมองท่านนบีมองไม่เห็น

            หลังจากนั้นท่านได้ไปที่บ้านของอบูบักร และทั้งสองได้เดินทางไปที่ถ้ำซูร และทั้งสองได้หลบซ่อนอยู่ภายในถ้ำซูรเป็นเวลาสามวัน หลังจากที่ชาวมุชริกรู้ว่าท่านนบีได้ออกไปจากมักกะห์แล้ว พวกมุชริกจึงตั้งค่าหัวในการล่าท่านนบีเป็นอูฐ 100 ตัว ไม่ว่าท่านนบีจะเป็นหรือตายก็ตาม ในระหว่างที่ทั้งสองอยู่ในถ้ำซูร ชาวกุเรชได้มายืนอยู่ได้หน้าถ้ำ ท่านอบูบักรกล่าวว่า หากว่าคนหนึ่งคนใดมองไปที่เท้าของพวกเขา พวกเขาก็จะมองเห็นเรา ท่านนบีจึงกล่าวกับท่านอบูบักรว่า โอ้อบูบักรท่านอย่าได้คิดว่าเราอยู่กับเพียงแค่สองคน แท้จริงอัลเลาะห์ทรงอยู่กับเรา

             ภาพด้านหน้าถ้ำซูร